Το δέρμα μεταξύ των δακτύλων στα δάχτυλα των ποδιών συχνά υπόκειται σε μυκητιασική μόλυνση. Αυτό το πρόβλημα είναι κοινό μεταξύ των ανθρώπων που ακολουθούν έναν ενεργό τρόπο ζωής και είναι αρκετά επαχθές και δυσάρεστο. Λαμβάνοντας υπόψη την υψηλή συνάφεια των μυκητιάσεων του ποδιού, θα πρέπει να τους δοθεί μεγαλύτερη προσοχή.
Αιτίες κνησμού και ξεφλούδισμα στις μεσοδακτυλικές πτυχές
Τα δάχτυλα των ποδιών φαγούρα και ξεφλούδισμα λόγω διαφόρων παθολογικών διεργασιών - αλλεργικές αντιδράσεις, ψώρα, έκζεμα - αλλά για πολλούς ανθρώπους τέτοια συμπτώματα προκύπτουν από μια μυκητίαση. Το επιθήλιο υγραίνεται και ραγίζει με μυκητίαση των ποδιών, που αποτελεί ξεχωριστή νοσολογία στη δερματολογία. Προκαλείται από παθογόνους μύκητες που επηρεάζουν το λείο δέρμα και τις πλάκες των νυχιών. Η μόλυνση προκαλείται από διάφορα παθογόνα:
- Trichophyton (T. rubrum, T. interdigitale, T. violaceum).
- Epidermophyton (E. floccosum).
- Μύκητες μούχλας.
Η μυκητίαση είναι μια μεταδοτική ασθένεια που μεταδίδεται από το ένα άτομο στο άλλο σε μέρη με υψηλή υγρασία (μπάνια, σάουνες, πισίνες, παραλίες) μέσω μολυσμένων παπουτσιών, χαλιών, παγκιών κ. λπ. Τα σπόρια των μυκήτων βρίσκονται σε μεγάλες ποσότητες στα κεράτινα λέπια του την επιδερμίδα, με την οποία και μεταφέρονται.
Προδιαθεσικοί παράγοντες
Ένας αριθμός τοπικών και γενικών παραγόντων συμβάλλουν στις δερματικές βλάβες, αυξάνοντας την πιθανότητα εμφάνισης μυκητιασικής λοίμωξης μεταξύ των δακτύλων. Τα πρώτα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
- Υπερβολική εφίδρωση (υπεριδρωσία).
- Λανθασμένα επιλεγμένα παπούτσια (άβολα, από συνθετικά υλικά).
- Ανατομικά χαρακτηριστικά του ποδιού (πλατυποδία, σφιχτές πτυχές).
- Παρουσία εκδορών και εξανθήματος από την πάνα.
- Τραυματισμοί (μηχανικοί, χημικοί).
Ο ρόλος των συστηματικών διαταραχών εξηγείται από τη μείωση της αντίστασης του δερματικού φραγμού και την αποδυνάμωση της ανοσοποιητικής άμυνας. Οι νευροτροφικές, αγγειακές και ενδοκρινικές μεταβολικές παθήσεις (πολυνευροπάθεια, αγγειοπάθεια, αθηροσκλήρωση, σακχαρώδης διαβήτης, υποβιταμίνωση) έχουν αρνητικό αντίκτυπο. Επιπρόσθετα, σημειώνεται ο ρόλος των μετεωρολογικών συνθηκών (υψηλή θερμοκρασία και υγρασία) και η μολυσματικότητα του παθογόνου.
Η μυκητίαση του ποδιού με δερματικές αλλοιώσεις μεταξύ των δακτύλων προκαλείται από μύκητα και αναπτύσσεται σε φόντο τοπικών ή συστηματικών διαταραχών.
Πώς μοιάζει η μυκητίαση;
Η μυκητίαση ξεκινά στο δέρμα των μεσοδακτυλικών πτυχών, αλλά στη συνέχεια εξαπλώνεται σε άλλα μέρη του ποδιού - στο πέλμα, την πλάτη και τις πλευρικές επιφάνειες. Στην κλινική πράξη, υπάρχουν διάφορες μορφές μυκητιασικής λοίμωξης:
- Πλακώδης.
- Ενδιαφέρον.
- Dyshidrotic.
Η πλακώδης μορφή ξεκινά με ήπια ερυθρότητα και ελαφρύ ξεφλούδισμα. Μπορεί να περιορίζονται μόνο σε ορισμένες περιοχές ή να διαδοθούν ευρέως. Αυτή η μορφή συχνά περνά απαρατήρητη από τον ίδιο τον ασθενή και ως εκ τούτου είναι η πιο επικίνδυνη από επιδημιολογική άποψη. Στην αρχή, ο μύκητας επηρεάζει το ένα πόδι, αλλά αργότερα μπορεί να εξαπλωθεί στην υγιή πλευρά.
Καθώς εξελίσσεται, η πλακώδης μορφή μπορεί να μετατραπεί σε δυσιδρωτική μορφή, η οποία χαρακτηρίζεται από οξεία πορεία με αλλεργία του σώματος και σχηματισμό φυσαλίδων στην καμάρα του ποδιού. Συγχωνεύοντας, σχηματίζουν πολυθαλάμες φουσκάλες, οι οποίες, μετά το άνοιγμα, αφήνουν διαβρωμένες εστίες που περιβάλλονται από ένα χείλος απολεπισμένης επιδερμίδας. Απλώνοντας στις πλάγιες επιφάνειες του ποδιού, η διαδικασία συνδυάζεται με την ενδοτριβική μορφή. Καθώς συμβαίνει η επιθηλιοποίηση, οι περιοχές στεγνώνουν και μετατρέπονται ξανά σε πλακώδεις.
Οι εστίες μυκητιασικής λοίμωξης συχνά συνοδεύονται από κνησμό. Προέρχεται από τις μεσοδακτυλικές πτυχές με την πιο κοινή μορφή - intertriginous, η οποία εμφανίζεται ανεξάρτητα ή με φόντο πλακώδη. Συνήθως η διαδικασία ξεκινά μεταξύ των δακτύλων IV και V (λιγότερο συχνά III και IV). Εκεί εμφανίζονται ρωγμές, που περιβάλλονται από ένα χείλος απολεπισμένης επιδερμίδας. Ο μύκητας μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλες πτυχές, δάχτυλα και στο πίσω μέρος του ποδιού. Αργότερα, το κλάμα εμφανίζεται με επώδυνες διαβρώσεις.
Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από μακρά πορεία με περιοδικές παροξύνσεις που συμβαίνουν στη ζεστή εποχή. Η βακτηριακή χλωρίδα διεισδύει ευκολότερα μέσω της χαλαρωμένης κεράτινης στοιβάδας της επιδερμίδας, επομένως η ενδοτριβώδης μορφή μπορεί να περιπλέκεται από στρεπτοκοκκική μόλυνση με την ανάπτυξη ερυσίπελας και θρομβοφλεβίτιδας.
Η βλάβη στα μεσοδακτύλια διαστήματα εμφανίζεται συχνά σε συνδυασμό με άλλες μορφές μυκητίασης του ποδιού, γεγονός που υποδηλώνει την ενότητα των παθολογικών διεργασιών.
Διαγνωστικά
Η ασθένεια έχει μια μάλλον χαρακτηριστική κλινική εικόνα, επομένως η αρχική διάγνωση πραγματοποιείται με βάση τα αποτελέσματα μιας ιατρικής εξέτασης. Για τον εντοπισμό του παθογόνου, χρησιμοποιείται μικροσκόπιο και καλλιέργεια αποξεσμάτων από το προσβεβλημένο δέρμα. Η παρουσία συστηματικής παθολογίας που συμβάλλει στην ανάπτυξη μυκητίασης επιβεβαιώνεται με πρόσθετες μεθόδους - βιοχημική εξέταση αίματος (γλυκόζη, ορμονικό φάσμα, ανοσογράφημα), υπερηχογραφική εξέταση των κάτω άκρων κ. λπ.
Πώς να αντιμετωπίσετε την πληγή;
Για να απαλλαγείτε αποτελεσματικά από τον μύκητα, πρέπει πρώτα να εξαλείψετε τις συνθήκες που δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξή του. Εάν το πόδι σας φαγούρα και αισθάνεστε πόνο, συνιστάται να δώσετε προσοχή στις ακόλουθες συστάσεις:
- Φοράτε άνετα παπούτσια που αναπνέουν.
- Φορέστε βαμβακερές κάλτσες.
- Μετά το ντους και το μπάνιο, στεγνώστε τα πόδια σας.
- Χρησιμοποιήστε προσωπικές παντόφλες σε δημόσιους χώρους.
Κατά τη θεραπεία της μυκητίασης του ποδιού, δίνεται προσοχή στην εγκατάλειψη κακών συνηθειών, μια υγιεινή διατροφή (μείωση ζωικών λιπών, γλυκά, συμπεριλαμβανομένων φρέσκων λαχανικών, φρούτων, προϊόντων γαλακτικού οξέος στη διατροφή), σκλήρυνση.
Εκτός από τις γενικές συστάσεις που έχουν θεραπευτική και προφυλακτική εστίαση, η παραδοσιακή ιατρική χρησιμοποιεί ενεργά μέσα διόρθωσης φαρμάκων, χωρίς τα οποία δεν είναι δυνατή η θεραπεία της μυκητίασης. Η θεραπεία μπορεί να είναι εξωτερική ή συστηματική.
Αποτελεσματικές κρέμες και αλοιφές
Είναι απαραίτητη η καταπολέμηση της λοίμωξης με συγκεκριμένα φάρμακα που δρουν κατά των μυκήτων στα δάχτυλα των ποδιών. Για την πλακώδη μορφή, ο γιατρός συνταγογραφεί διάφορες κρέμες και αλοιφές, οι οποίες περιλαμβάνουν διάφορα αντιμυκητιασικά. Εάν υπάρχουν πυκνές εστίες υπερκεράτωσης στα πέλματα, η θεραπεία ξεκινά με διαδικασίες απολέπισης με χρήση σαλικυλικού, γαλακτικού οξέα, ρεσορκινόλης και κολλοδίου. Το βράδυ, ένα φάρμακο που προορίζεται για εξωτερική χρήση τοποθετείται κάτω από τον επίδεσμο. Περιέχει σαλικυλικό οξύ, το οποίο έχει αντιφλεγμονώδεις, κερατολυτικές και αντισηπτικές ιδιότητες και το πρωί κάνετε μπάνιο με σαπούνι και σόδα, μετά από το οποίο θα αφαιρεθούν καλύτερα οι κερατώδεις μάζες.
Αν το δέρμα σας βραχεί και σκάσει
Η εξωτερική θεραπεία της δυσιδρωτικής μορφής με κλάματα και ρωγμές ξεκινά με λοσιόν με βορικό οξύ και υπερμαγγανικό κάλιο. Οι μεσοδακτύλιοι χώροι επεξεργάζονται με διαλύματα βαφών ανιλίνης, ένα προϊόν εξωτερικής χρήσης που προορίζεται για τη θεραπεία διαφόρων δερματικών παθήσεων. Το διάλυμα περιέχει συστατικά που προάγουν την ταχεία επούλωση των πληγών, εξαλείφουν τις φλεγμονώδεις εκδηλώσεις και καταπολεμούν παθογόνους μικροοργανισμούς. Αφού εξαλειφθεί η οξεία φλεγμονώδης διαδικασία, εφαρμόζονται αντιμυκητιακές αλοιφές και πάστες στις πληγείσες περιοχές. Για το δευτερογενές πυόδερμα, συνταγογραφούνται φάρμακα με αντιβακτηριακά συστατικά.
Σε περίπτωση μυκητιασικών βλαβών του δέρματος των ποδιών, η εξωτερική θεραπεία με αντιμυκητιασικούς παράγοντες, αντισηπτικά και αντιβιοτικά έχει καθοριστική σημασία.
Χάπια
Εάν οι τοπικοί παράγοντες είναι αναποτελεσματικοί, είναι απαραίτητο να μεταβείτε σε φάρμακα για εσωτερική χρήση. Μεταξύ των αντιμυκητιασικών φαρμάκων που συνταγογραφούνται είναι ένα αντιμυκητιασικό φάρμακο, ένα αντιμυκητιασικό φάρμακο που έχει ευρύ φάσμα δράσης κατά των μυκήτων που προκαλούν ασθένειες του δέρματος, των μαλλιών και των νυχιών, ένα φάρμακο για τη θεραπεία μυκητιασικών λοιμώξεων, ένα αντιμυκητιασικό φάρμακο. Όταν προκαλεί αλλεργία στο σώμα, χρησιμοποιούνται αντιισταμινικά (ένα αντιισταμινικό φάρμακο που προορίζεται για τη θεραπεία αλλεργικών αντιδράσεων) και παράγοντες απευαισθητοποίησης (γλυκονικό ασβέστιο, θειοθειικό νάτριο, θειικό μαγνήσιο). Οι στρεπτοκοκκικές λοιμώξεις μπορούν να θεραπευτούν με αντιβιοτικά που δεν έχουν ενεργοποιητική δράση στη μικροβιακή χλωρίδα.
Τι μπορεί να γίνει από λαϊκές θεραπείες;
Ορισμένες μέθοδοι παραδοσιακής ιατρικής μπορεί να είναι μια προσθήκη στην τυπική θεραπεία. Για τη θεραπεία του μύκητα των ποδιών, χρησιμοποιούνται συχνά λουτρά με απλές και προσιτές θεραπείες:
- Μηλόξυδο (1 ποτήρι ανά 3 λίτρα ζεστού νερού) και σόδα (5 κ. σ. ).
- Υπερμαγγανικό κάλιο (1 g ανά 2 l).
- Αφέψημα από άνθη καλέντουλας (250 g ανά 2 l).
Συνιστάται να μουλιάζετε τα πόδια σας στο παρασκευασμένο διάλυμα για 20 λεπτά. Επιπλέον, μπορείτε να απλώσετε μια σταγόνα αιθέριο έλαιο τεϊόδεντρου στο δέρμα ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών και στη συνέχεια να φορέσετε βαμβακερές κάλτσες.
Ο μύκητας ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών είναι ένα πρόβλημα που επηρεάζει πολλούς ανθρώπους. Για να το ξεφορτωθείτε όσο το δυνατόν γρηγορότερα, δεν πρέπει να αναζητήσετε πιθανές λύσεις μόνοι σας· είναι καλύτερο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό, να υποβληθείτε σε διαγνωστικά και να λάβετε θεραπεία με εγγυημένο αποτέλεσμα.